گریس صنعتی چیست و چه زمانی باید استفاده کرد؟

انتخاب گریس تخصصی مناسب برای هر تجهیزاتی، شرایط روانکاری خوبی را برای هر عنصر ماشینی تضمین می کند.
گریس های روان کننده به عنوان نیمه سیالات حاصل از پراکندگی یک غلیظ کننده در یک مایع (روغن روان کننده) تعریف می شوند. ترکیب آنها معمولاً بین 80 تا 90 درصد وزنی روغن پایه، 2 تا 20 درصد قوام دهنده و بقیه مواد افزودنی هستند.  برای خرید بهترین و با کیفیت ترین گریس صنعتی شرکت نفت شل به شرکت شل در ایران (شرکت اویل) مراجعه نمایید.

خواص یک گریس روان کننده
به طور کلی بر اساس قوام آنها طبقه بندی می شوند، گریس های روان کننده نیز بر اساس اجزای تشکیل دهنده آنها گروه بندی می شوند. به همین دلیل است که بسته به اینکه روغن پایه معدنی، روغن پایه نیمه سنتتیک یا روغن پایه مصنوعی داشته باشند، به آنها گریس های معدنی، نیمه سنتتیک و تمام سنتتیک گفته می شود.

خواص اصلی گریس عبارتند از:

• گریس NLGI.
• ویسکوزیته روغن پایه
• ثبات.
• پایداری مکانیکی
• نقطه رها کردن

• دمای عملیاتی

   

این برخی از مهم ترین مزایایی است که گریس ها نسبت به روغن های روان کننده دارند:

1. چسبندگی بیشتر به سطوح.
2. ظرفیت آب بندی بهتر به منظور جداسازی از محیط.
3. محافظت از سایش عالی.
4. روانکاری بهتر در بارهای بالا و سرعت پایین.
5. حفاظت در برابر خوردگی بهتر.
6. محدوده دمای عملیاتی گسترده تر
7. جذب نویز و ارتعاش موثرتر.
8. مهاجرت کمتر از نقطه تماس.

چه زمانی از گریس استفاده کنیم؟

گریس های روان کننده بسته به شرایط همیشه بهترین انتخاب نیستند. شرایط و محدودیت های فنی خاصی وجود دارد که روغن روان کننده را گزینه بهتری می کند. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• مکانیسم هایی که در آن روان کننده باید اتلاف گرما را فراهم کند.

• سرعت های بسیار بالا، جایی که روان کننده ای سبک تر مورد نیاز است.

   

این امکان وجود دارد که گریس هایی با کارایی بالا پیدا کنید که پایه های زیست تخریب پذیری داشته باشند و در مواردی که احتمال ریزش اتفاقی وجود دارد، مفید باشند.

همچنین گریس هایی با درجه مواد غذایی وجود دارند که می توانند در طول تولید با مواد غذایی در تماس باشند، بدون اینکه خطری برای مصرف کننده ایجاد کنند.